اداره کل حقوقی با صدور دو نظریه مشورتی به سوالات مطرح شده در خصوص موادی از قانون حمایت از خانواده پاسخ داد. مشروح پرسش های مطرح شده و نیز پاسخ های ارائه شده از اداره کل حقوقی به شرح زیر است:

پرسش: با توجه به ماده 12 قانون حمايت خانواده مصوب سال 1391 و توجها به اينكه ترك انفاق در ماده 53 این قانون جرم انگاري شده است، آيا در خصوص شكايت ترك انفاق زوجه مي­تواند در محل سكونت خود (  كه غير از محل زندگي مشترك است) طرح شكايت كند يا خير؟

پاسخ:

ماده 12 قانون حمایت خانواده مصوب 1391، صرفاً ناظر به دعاوی مورد اشاره در ماده 4 قانون مذکور است که زوجه می­تواند در محل سکونت خود علیه زوج در دادگاه خانواده طرح دعوا کند. در مورد شکایت کیفری ترک انفاق، طبق عمومات آئین دادرسی کیفری، مرجع قضایی محل وقوع جرم، صلاحیت دارد.

پرسش: با توجه به قيد دادگاه در ماده  5 قانون حمايت خانواده مصوب 1391، آيا رئيس حوزه قضائي يا معاون ارجاع قانوناً اختيار معاف کردن اصحاب دعوي از پرداخت هزينه دادرسي و يا ساير هزينه هاي مقرر در اين ماده را دارد يا خير؟

پاسخ:

با عنايت به صراحت ماده 5 قانون حمايت خانواده 1391 و با توجّه به اينكه عدم تمكن مالي خواهان، شرط اعمال معافيت از هزينه­هاي مقرر در ماده مذكور است، احراز آن به عهده دادگاهي است كه به دعواي مطروحه رسيدگي کرده و با توجّه به تحقيقات و احراز شرايط خواهان، مبادرت به اعمال اين معافيت مي­نمايد و اين امر خارج از اختيارات رئيس حوزه قضايي يا معاون ارجاع است.